Pozorište lektira je naziv projekta nastalog po ideji proslavljenog glumca Ivana Jevtovića, koji u saradnji sa nekolicinom svojih kolega i porodicom započinje rad na osnivanju novog pozorišta koje ce imati edukativni karakter. Projekat ce u buduć nositi ime uvazenog profesora Fakulteta dramskih umetnosti dr Vladimira Jevtovića.
Za prvu sezonu Pozorište lektira kao temu bira srednjoškolsku lektiru.U saradnji sa profesorima srpskog jezika i knjževnosti odabrana su dramska dela koja su uvrštena u plan i program srednjih škola na teritoriji Republike Srbije .Odabrana dela se dramatizuju, a potom se stvaraju predstave, režirane u skladu sa obradama lektire na časovima srpskog jezika i književnosti . Planirano je da svako izvođenje predstave prati radionica u kojoj će publika, u ovom slučaju učenici, imati priliku da aktivno diskutuje sa glumcima i profesorima srpskog jezika i književnosti. Učenici će iznositi svoja razmišljanja o komadu-književnom delu, i onome što su videli na sceni, imaće mogućnost da odaberu određene scene koje žele da odgledaju ponovo ili da ih kao reditelji izmene, a da im profesionalni glumci odigraju po njihovim instrukcijama, a sve u cilju odgovora na postavljena pitanja i adekvatnog razumevanja i analize određenog književnog dela.
U eri modernih komunikacija veliki procenat mladih ljudi je defokusiran i otuđen od tradicionalnih umetničkih tehnika i vrednosti, te veoma često iz obilja neprofilisanih programa bira neadekvatne kvazi-umetničke sadržaje, podležući primarnim čulnim senzacijama. Čitanje književnih i intelektualnih tekstova maksimalno se izbegava i smatra se napornim i dosadnim. Napornim, jer zahteva pun intelektualno- emotivni kapacitet, a dosadnim jer nema drugih čulnih podsticaja. Adolescenti tako sužavaju svoje vidike, gube motivaciju, a rečnik postaje oskudan i potpuno žargonski. Neophodno je pokrenuti ih i ponuditi im nove modele i načine učenja i otkrivanja,sto je jedan od glavnih ciljeva ovog projekta.Obracamo se mladim ljudima i njihovoj edukaciji o značaju pismenosti, čitanja i lepog govora kroz rad na pozorišnim predstavama.Težimo učenju pravilnih obrazaca ponašanja i otkrivanju značaja komunikacije i međuljudske saradnje u razvoju mladih ljudi.
Nijedna institucija kulture nije do sad toliko vezala svoje postojanje za školski program kao ova. Jer je njeno polazište da su prosvetni radnici presudni subjekti za opstanak i razvoj našeg kulturnog života. A da je škola kičma celokupnog našeg društva, pa i pozorišta koje bi trebalo da bude, pored ostalog, njegovo ogledalo.