Porodične priče

Radnja komada Biljane Srbljanović Porodične priče smeštena je na igralište beogradskog predgrađa 1997. godine na kom četvoro dece na pragu puberteta, imitirajući ponašanje svojih roditelja, igraju mračne, surove, nasilne, pa čak i perverzne igre, razotkrivajući tim putem realnost sveta u kom odrastaju. Predstava je diplomski projekat studenata Fakulteta umetnosti Priština-Zvečan.

Radnja se odigrava u ruiniranom predgrađu Beograda 1997. godine. Četvoro dece se igra na razrušenom igralištu porodice. Vojin (12 godina) i Milena (11 godina) su brat i sestra koji se igraju mame i tate, a Andrija (10 godina) je njihov drugar koji im igra dete (sina/ćerku), a tu je i devojčica, Nadežda (11 godina), koja je preživela traumu kada je izgubila majku i raste prepuštena ulici. Da bi je primili u njihovo društvo, ona pristaje da im po potrebi igra psa. Glumačkom igrom troje mladih glumaca, koji igraju navedene likove, uspevaju da pokažu razne tipove i podtipove roditelja koji formiraju porodicu, dajući komadu komičnu notu, a dramsku notu daje četvrti lik, Nadežda, i na taj način uspevaju da uspostave ravnotežu, jer je žanrovski komad pisan kao tragi-komedija.