Sudbina jednog Čarlija | Duško Radović @ 10:30
Ježić Žožo | Pozorište mladih @ 18:00
Labudovo jezero | NP BG @ 19:00
Neoplanta | Novosadsko @ 19:00
Producenti | Terazije @ 19:30
Tre sorele | Zvezdara @ 19:30
Poslednji balkanski vampir | SNP @ 19:30
Ne može nam niko ništa, jače smo od sudbine! | Teatar Vuk @ 20:00-
Ženski razgovori | Kruševačko @ 20:00
Lepa Brena prodžekt | Bitef @ 20:00
Christopher Thomas Knight | KST KG @ 20:00
Roditelji | Dadov @ 20:00
Makaze Jelisavete Berman | Puls teatar @ 20:00
Oleana | Šabačko @ 20:00Knjiga o Milutinu | Zvezdara @ 20:00
Cabares cabarei | Slavija @ 20:00
Bokeški D-mol | Boško Buha @ 20:00Vanja, Sonja, Maša i ostali | Atelje 212 @ 20:00
Jedan Pikaso | Atelje 212 @ 20:30
Sanjao sam da sam se probudio | NP BG @ 20:30
Slučajna smrt jednog anarhiste
Premijera: 22. Apr 2016.
Pisac: Dario Fo, Režija: Maja Maletković
Ludak - Nikola Đuričko
Upravnik policije - Bojan Dimitrijević
Komesar sportsmen Kalabrezi - Nikola Rakočević
Komesar Bertoco - Miloš Samolov
Agent - Joakim Tasić
Novinarka Marija Feleti - Marta Bjelica
Prevod: Ivo Juriša, Adaptacija/Dramaturg: Sara Radojković, Scenograf: Vera Stanišić, Kostimograf: Vladislava Joldžić, Kompozitor/Dizajn zvuka: Danica Vujošević, Scenski govor: Ljiljana Mrkić Popović
Kao cirkuski igrač na trapezu, Ludak usred policijske stanice visi nad ponorom – u zapletu, koji preti da se zakovitla u urnebesnu komediju zabune. Ansambl, predvođen Nikolom Đuričkom, raskrinkaće sve nelogičnosti vezane za smrt jednog anarhiste, jer iza maske komedije vreba svet organizovanog kriminala, državne korupcije, političkih ubistava, verske netrpeljivosti, terorizma. Slučajna smrt jednog anarhiste (1970/71) dokumentuje epizodu u italijanskoj istoriji poznatiju kao Godine olova – talas terorističkih napada s kraja 1960-ih koji je trajao do početka 1980-ih.
Foove drame, među kojima se svakako izdvaja ova komedija, prevedene su najmanje na trideset svetskih jezika, a u slučaju inscenacija van Italije preporučeno je da se prilagode lokalnim društveno-političkim prilikama. Dario Fo je umetnik levice, baš kao i Elfride Jelinek, s kojom ne deli samo blisko političko uverenje već i ljubav prema marksizmu, revoluciji, socijalizmu, Brehtu i političkom pozorištu uopšte.