Premijera: 05. Oct 2013.
Pisac: Dušan Kovačević, Režija: Ljubomir Muci Draškić
Đorđe Džandar: BOJAN ŽIROVIĆ
Katarina: SOFIJA JURIČAN
Gavrilo Vuković: BRANISLAV TRIFUNOVIĆ
Mile Vuković: BOJAN DIMITRIJEVIĆ
Aleksa Vuković: MILAN CACI MIHAILOVIĆ
Vane Siroče: MILOŠ KLANŠČEK
Žoja Ribar: MLADEN ANDREJEVIĆ
Rajko Pevac: GORDAN KIČIĆ
Reci Vojo: NEBOJŠA ILIĆ
Učitelj Mićun: VLADISLAV MIHAILOVIĆ
Ninko Belotić: NENAD ĆIRIĆ
Krivi Luka: EROL KADIĆ
Trifun Pijani: RADOMIR NIKOLIĆ
Doktor Konstantin: BRANISLAV ZEREMSKI
Tetka Slavka: DARA DŽOKIĆ/ TATJANA BOŠKOVIĆ
Poručnik Tasić: NENAD JEZDIĆ
Mikan Besni: NENAD HERAKOVIĆ
Dane Neženja: ANDRIJA KUZMANOVIĆ/ IVAN MIHAILOVIĆ
Baća: MILAN NIKITOVIĆ
Redov: ALEKSANDAR GRUDEN
Scenograf: Petar Pašić, Kostimograf: Jasmina Ješić, Kompozitor: Vojislav Kostić, Dramaturg: Ivana Dimić, Vokal: Predrag Cune Gojković, Pomoćnik reditelja: Aleksandar Gruden, Dijana Milošević, Lektor: Branivoj Đorđević
Kako spojiti intimnu dramu sa dramom jednog naroda? Melodrama i „drama-reka“, Srbija 1914, od sarajevskog atentata do Cerske bitke. Istoriju ne odlučuju samo velike bitke, već i unutarnja previranja njenih piona? Može li veliki nacionalni podvig biti delo neostvarenih pojedinaca?
Čudna je stvar taj srpski mentalitet. Kada okrene na dobro – rađaju se veliki ljudi: naučnici, lekari, pisci, pesnici. A kada okrene na zlo – proradi nekontrolisana srdžba, iracionalni inat i zli, pakosni, lažljivi jezici, i sve se stavi u službu zvanu „u korist naše štete”. U osnovi, o tome i jeste drama „Sveti Georgije ubiva aždahu”.
Dušan Kovačević