Cigani lete u nebo

Ulogujte se da dodate predstavu u listu zelja
9.0

Broj ocena: 20;

Cigani lete u nebo

Premijera: 17. Apr 2004.
Režija: Vladimir Lazić

Igraju:

Izergil - Ljiljana Stjepanović
Rada - Milena Vasić
Lojko Zobar - Ivan Bosiljčić
Talimon - Dragan Vujić/ Milan Tubić
Bubulja - Nikola Bulatović
Dalibog - Milan Antonić
Makar Čudra - Duško Radović
Njemčo Nur - Žarko Stepanov
Danilo - Veselin Stijović
Otac Zobar - Desimir Stanojević
Silađi - Branko Đurić
Nonka - Vesna Paštrović
Svetlana - Dušica Novaković
Veročka - Snežana Jeremić
Rusalina - Ana Korać
Juliška - Barbara Milovanov
Buča - Miroljub Turajlija
Poručnik - Milan Milosavljević
Propercium, Švob - Marko Nikolić ml.
Balint - Vladan Savić
Predsednik opštine - Aleksandar Dunić
Žena predsednika opštine - Ana Simić
Pandur - Goran Bukilić
Ištvan - Bojan Gavrilović
Balintova žena - Jelena Mit

Solisti hora: Marčela Lukić, Mirjana Jovanović

Solisti baleta: Danica Arapović, Milan Gromilić, Elena Gromilić, Milica Pavlović, Tamara Ivančić, Tamara Afanasijev, Katarina Gromilić, Nina Bulajić, Jelena Vuković, Iva Pjetlović, Slavica Stojanović, Dolores Magdelinić, Lidija Novaković, Milan Gromilić, Nebojša Gromilić, Đorđe Makarević, Igor Naumoski, Nemanja Naumoski, Miloš Mitić, Igor Grabovica, Ljuba Mandić

Muzika: Jevgenij Doga
Adaptacija: Ivana Dimić
Koreograf: Krunoslav Simić
Scenograf: Geroslav Zarić
Kostimograf: Snežana Šimić
Dirigent: Aleksandar Sedlar



Mladić koji se zvao Aleksej Maksimović Pješkov sin siromašnog radnika,siroče koje je rano ostalo bez oca, lađar, kuvar, pevač, skitnica i samouk – imao je dvadeset i četiri godine kada je dospeo u tamnicu. Bilo je to 1892.godine. Uzevši tada pseudonim pod kojim ga poznaje svetska literatura, Maksim Gorki u tamnici piše svoju prvu pripovetku: Makar Čudra. Iako prva, ova pripovetka koja je “zrelo štivo” i sa zanatske, i sa tematske i sa umetničke strane – poslužiće mnogo decenija kasnije, kao osnov za film i mjuzikl Cigani lete u nebo. Pripovetka je klasičan obrazac “duple ekspozicije”. Makar Čudra, Ciganin, priča na obali mora, pod vetrom i talasima, o svom ciganskom sabratu Lojku Zobaru i njegovoj ljubavi prema lepoj Ciganki Radi. Makar Čudra je tema za sebe, pisac ga skicira kao profil snažne ličnosti, tako da bi i on sam mogao da bude tema jedne priče. Gorki daje Makaru ulogu pripovedača da bi ispričao začudnu istoriju jedne ljubavi. Ta istorija je zanimljiv fabulativni ram za široku sliku koju pisac i njegov junak slikaju pred čitaocem. Napisana u Tiflisu, u stanu političkog izgananika Kaljužnog, objavljena u dvevnom listu “Kavkaz”, ona stoji – hronološki i umetnički – na čelu svih izabranih i sabranih dela Maksima Gorkog. Gorkijevi Cigani nose u sebi elemente romantičarskih legendi koje, međutim,pripovedaju pučki pripovedači.Njih autor sreće kraj čergi, u stepama, za vreme lutanja beskrajnim prostorima svoje domovine Rusije. U tim se novelama, zatim, pojavljuju i likovi skitnica – “bosjaka”, u kojima Gorki otkriva visokeljudske kvalitete, specifičnu životnu filozofiju, često izraženu u brojnim aforizmima i sentencama. Njegovi junaci lišeni su društvenih dogmi i lako prekoračuju norme društvenog ponašanja, upravo zato što ne zavise sudbinski od materijalnih dobara. Jednom rečju – oni su slobodni. Zbog takvih osobina njegovih novela, Gorkog su u prvo vreme smatrali predstavnikom ruskog modernizma, dok se u vezi sa njegovim likovima najčešće spominjalo Ničeovo ime. Najzad, nesumljivo je jedno: novelistički likovi Gorkog- Makar Čudra i starica Izergil, Lojko Zobar i prelepa Ciganka Rada – jesu ponosni, smeli i snažni ljudi koji su suprostavljeni poniznim, ropskim i slabim. Takvi likovi, takvi ljudi i takvi Cigani, samo i mogu “da lete u nebo”. Zemlja je za njih pretesna.