Na Sretenje proslavljen dan Knjaževsko-srpskog teatra

Pre dva dana, tačno pre dvesta godina 1818., Kragujevac je proglašen za prestonicu Srbije. Zahvaljujući Knezu Milošu Obrenoviću, u Kragujevcu su utemeljene mnoge institucije, a jedna od njih je i Knjaževsko-srpski teatar direktora Joakima Vujića, oca srpskog pozorišta.

Godine 1835, na dan 15. februara počela je Sretenjska velika narodna skupština, a uveče je počela i prva pozorišna predstava u Srbiji, u Kragujevcu, u Knjaževsko-srpskom teatru: „Fernando i Jarika“.

Od tog vremena pa sve do danas pozorišna tradicija se uspešno održala u Kragujevcu. Tradicionalno 15. februar se obeležava kao Dan Knjaževsko-srpskog teatra kada se dodeljuju Godišnje nagrade Teatra, Medaljon i Prsten sa likom Joakima Vujića i Statueta „Joakim Vujić“. Ova priznanja se dodeljuju kako pojedincima tako i organizacijama za njihova neverovatna dostignuća i izuzetan doprinos razvoju pozorišne umetnosti u Republici Srbiji.

Godišnje nagrade Teatra dodeljuju se za izuzetnu posvećenost poslu i ostvarene rezultate u protekloj godini. Godišnje nagrade pripale su Saši Đorđeviću, šefu tehnnike i materijalnom knjigovođi Snežani Nedeljković.

Glumici Sanji Matejić je takodje dodeljena Godišnja nagrada za ulogu Sonje Aleksandrovne u predstavi „Ujka Vanja“ Antona Pavloviča Čehova u režiji Jovana Grujića.

Sanja Matejić, pored već dostignutih uspeha na sceni kragujevačkog pozorišta, u ulozi Čehovljeve Sonje ostavila je svoj pečat dodavši izuzetnu kreaciju jednom od najvažnijih ženskih likova u dramskoj literaturi. Takodje, u protekloj godini ostvarila je uspeh u radu koreografije za komediju „ Džast Merid“ po tekstu Dunje Petrović u režiji Vojina Vasovića, a za ulogu Rime u dugovečnoj predstavi „Bajka o mrtvoj carevoj kćeri“ dobila je nagradu za Najbolju mladu glumicu Međunarodnog festivala ruske drame „Most prijateljstva“ u ruskom gradu Joškar Ola.

Medaljon sa likom Joakima Vujića se dodeljuje za pomoć pri unapređivanju Teatra i ostvarivanje programskih ciljeva kao i za samu promociju pozorišta u širem regionu. Ovim priznanjem Knjaževsko-srpski teatar iskazuje posebnu zahvalnost i medaljon uručuje Kompaniji „Prizma d.o.o.“ iz Kragujevca.

Za veliki doprinos razvoju Knjaževsko-srpskog teatra i afirmaciji njegovog ugleda u zemlji i inostranstvu, prsten sa likom Joakima Vujića dodeljen je Bratislavu Slavkoviću Keši.

Bratislav Slavković Keša pripada plejadi glumačkih imena po kojima je kragujevačko pozorište poznato i priznato u zemlji i regionu. Glumac je rođen u Kragujevcu, a svoju profesionalnu glumačku karijeru započeo je u Crnogorskom narodnom pozorištu u Titogradu. Kasnije se vraća U Kragujevac gde je više od četiri decenije veran svojoj matičnoj kući. Njegove uloge nalazimo u svim medijima: na radiju, filmu, televiziji. Samo na kragujevačkoj sceni je ostvario više od stotinu uloga u raznovrsnom repertoaru za koje je dobio brojna priznanja i nagrade.

Godine 1985. ustanovljeno je još jedno veliko priznanje sa likom onoga koji je pozorište smatrao za „nuždnu školu“ u kojoj se može „štagod dušepoleznie i dušespasitelnie čuti i naučiti“- Statueta „Joakim Vujić“. Ovogodišnji žiri u čijem sastavu su Dragan Jakovljević, reditelj, predsednik žirija, Miloš Krstović, direktor Knjaževsko-srpskog teatra, Ivana Nedeljković, glumica i predsednica Zajednice profesionalnih pozorišta Srbije, Željko Jovanović, pozorišni kritičar i Čedomir Štajn, glumac, jednoglasno doneo odluku da se Statueta „ Joakim Vujić“ za izuzetan doprinos razvoju pozorišne umetnosti dodeli glumcu Mihailu Miši Janketiću.

Mihailo Miša Janketić je svojom glumačkom ličnošću obogatio pozorišnu, filmsku i TV scenu Srbije i bivše Jugoslavije proteklih decenija. Podjednako je ostvario uspehe igrajući u najrazličitijim žanrovima, na pozorišnoj sceni, TV ekranu, radiju, filmu postao je laureat najvažnijih priznanja: od Sterijinih nagrada i „Zlatnih ćurana“ do Dobričinog prstena i „Pavla Vuisića“ za životno delo. Ove godine se njegovim neverovatnim dostignućima i brojnim priznanjima prirodno pridružuje i Statueta „Joakim Vujić“.

Povodom Dana pozorišta na Joakimovoj sceni, nakon vatrometa u čast Sretenju, izvedena je predstava „Bašta sljezove boje“ Branka Ćopića u režiji Marka Misirače, a u foajeu teatra igrokaz koji govori o vremenu kada je pozorište nastajalo u režiji Dragana Jakovljevića koji je citirao Joakimove reči “Teatar! Teatar treba činiti“.

Piše: Ivana Franich

Ukoliko želite da naš rad podržavate iznosom koji sami određujete na mesečnom nivou, kliknite ovde: https://www.patreon.com/hocupozoriste